Gelukkig stonden deze dokters en verpleegsters klaar om onze gewonden te verzorgen.
Heel wat gebroken armen en verwondingen aan het hoofd werden met de beste zorgen behandeld.
De patiënten konden gelukkig het ziekenhuis vrijdag met een gerust hart verlaten.
Nog wat lieve zorgen thuis bij mama en papa en maandag is alles weer voorbij.
Aiaiaiaia... wat een pijnlijke armen allemaal. De gezichten spreken boekdelen!
De plaasters werden zoals "echte plaasters" mooi versierd en beschreven met
ieders naam.. Mooi om te zien!
Gelukkig hadden we voldoende verband in onze klas om al die hoofdwondes te verzorgen.
Oeieieoei... wat gaan de mama's en de papa's wel niet zeggen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten